İsmimi Unutma Aşk

İsmimi Unutma

ismimi unuttuğun zamanlardı
kimbilir../.belki de sadece ismimi
kaç gece uykusuz kaldı düşlerim
yarı uyanık sarıldım bende bıraktığın kelimelerine
kimbilir../..bilebilir..?
hem de bir çok gece

beni anladığını sandığım bir sen vardı oysa
beni herkesten çok duyumsadığını sandığım
özgeleceğim vardı mesela,
özgeçmişim değil
nasıl da uzaklaşıyorum senden../..utanarak
ama../..tahmin edemeyeceğin kadar../..sıkılarak
beni bağışla diyemem sana
diyemem yüreğimi ben yangınlara attım
sensin beni senden ayrı tutan
beni suskunluğunla../..sen kaçışlara attın

kelimeleri araladığımda,
gözlerimi alan her boşlukta ayrılık yatıyor
ayrılık çıkıyor karşıma../..yazmak istemediğim her satırda
bir zaman geliyor,
unutmalıyım diyorum
unutmalıyım avuçlarımda biriken gözyaşlarını
uzaklar hep uzak kalıyor sevdaya
biraz daha uzaklaşırsam,
sol yanım hep uzak düşecek sevdana..

ne kadar ayrı kaldın oysa yazmaktan
bir doğum günü geçti bu yalnızlıkta
kimbilir kaç gece yağmurlar birikti kirpiklerimde
kimbilir kaç gece../..sen hiç bilmedin
bir düşünce var ki kemiriyor beynimi
belki de hiç bilmek istemedin
ne güller geldi../..ne sevgi dolu telefonlar
oysa istediğim bir tek sendin../..yetişemedin..

eskiden sen baktığında görebiliyordum düşlerimi
şimdi../..kim gözlerime baksa,
sensizliğin intihar sahnelerinde buluyor kendisini
sen hiç bir çift gözün içinde öldürüldün mü..?
ben senin gözlerinde şahadet getiriyorum../..dudaklarıma akıt nefesini

oysa umarsızlığından taşıyor bekleyişlerim
nasıl bir bıçak gibi kesip atabilirim..?
-miş’li geçmiş zamanların küllerinde şehvetimiz var
sabret diyorsun../..sabrediyorum lakin,
her gün artan acılarımda../..senin mutlak parmağın var
susmaktan bıkmayan bir ben../..bir daha olmayacak diyebilir misin.?
bende tutunduğun yer kadar../..benim de tutunmaya ihtiyacım var..

ismimi unuttuğun zamanlardı
kimbilir../..belki de sadece ismimi
kaç gece sığındım bende bıraktığın sözlerine
yarı üşür bir halde küfürler yağdırdım../..rüyalarımın kesilişine
kimbilir../..bilebilir..?
hem de her gece

hatırlayabildiğim
senden daha çok sevilmem
daha çok ben../..içimden..
şimdi aynaya son kez bak kendin için
göreceğin yüz../..sende bıraktığım son eserim..

Noktayı koyuyorum bu son satırlarımda..!

Sen gittiğinden beri duyguların körelmesinden korkardım.

Korkardım dedim ya..

Korktum,köreldim..

Sana dair yazdığım yazılarımın sonuna nokta koymak istiyorum artık..

Bu;bitmişliğimin,tükenmişliğimin,yorgunluğumun ve sana olan sevgimdeki eksilmenin bir yansıması..

Noktayı koyuyorum bu son satırlarımda..Sana ve sana olan sevdama..

Üç noktasız yaşamanın ne olduğunu bilmek istercesine..

Beklemeden,umut etmeden,gözlerim dalmadan,acaba gelir mi? diye beynimi allak bullak eden sorulardan kaçarcasına..

Oku ve bil ki sana,bana ve bize dair olan her şey aslında yalanmış..

Ayrılık tek sırdaşım olmuş geceler boyunca..

Yazılan senaryonun iki zıt karakteriyiz..

Bu oyunda bir kazanan bir kaybeden olacaktı..

Perdeyi Seni unutmak için indirdim..

Sen beni,ben seni bir daha görmeyeceğiz..

Bu son film..

Son kez olsun tut ellerimden..

Ve gülümse bana..

Gülümseki yanağındaki gamzeye gömeyim kendimi..

Anlayacaksın bir gün senin için dökülen bir damla yaşın ne anlama geldiğini..

Anlayacaksın kaybetmenin vermiş olduğu sızıyı..

Anlayacaksın kazanmanın aslında bir yalan olduğunu..

Ve işte o zaman sende ağlayacaksın..

Ve anlayacaksın bensizliğin,sensizlikten beter olduğunu..

Şimdi çek git yoluna..

Yolun aydınlık,bahtın açık olsun